Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 95 [1]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini eius: * annuntiáte de die in diem salutáre eius.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam eius, * in ómnibus pópulis mirabília eius.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu eius: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne eius.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini eius.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
95:9 Commoveátur a fácie eius univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * iudicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo eius: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit iudicáre terram.
95:13 Iudicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 95 [1]
95:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, * śpiewajcie Panu, wszystka ziemio.
95:2 Śpiewajcie Panu i błogosławcie imię Jego, * opowiadajcie dzień po dniu zbawienie Jego.
95:3 Opowiadajcie między narodami chwałę Jego, * między wszystkimi ludami dziwy Jego.
95:4 Bo wielki jest Pan i chwalebny bardzo, * straszliwy jest ponad wszystkie bogi.
95:5 Albowiem wszyscy bogowie pogańscy to czarci, * ale Pan niebiosa uczynił.
95:6 Chwała i piękność przed obliczem Jego, * świętość i majestat w świątyni Jego.
95:7 Przynoście Panu, rodziny narodów, przynoście Panu cześć i chwałę: * przynoście Panu chwałę imienia Jego.
95:8 Bierzcie ofiary i wchodźcie do przedsionków Jego, * kłaniajcie się Panu w świętych przedsionkach Jego.
95:9 Niech zadrży przed obliczem Jego wszystka ziemia: * powiadajcie między narodami, iż Pan jest królem.
95:10 Albowiem umocnił okrąg ziemi, który się nie poruszy: * będzie sądził ludy w sprawiedliwości.
95:11 Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech się poruszy morze i pełność jego: * rozradują się pola i wszystko, co jest na nich.
95:12 Wtedy rozradują się wszystkie drzewa leśne, przed Panem, że przyszedł: * bo przyszedł sądzić ziemię.
95:13 Będzie sądził świat w sprawiedliwości, * a narody według prawdy swojej.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 42 [2]
42:1 Iúdica me, Deus, et discérne causam meam de gente non sancta, * ab hómine iníquo, et dolóso érue me.
42:2 Quia tu es, Deus, fortitúdo mea: * quare me repulísti? et quare tristis incédo, dum afflígit me inimícus?
42:3 Emítte lucem tuam et veritátem tuam: * ipsa me deduxérunt, et adduxérunt in montem sanctum tuum, et in tabernácula tua.
42:4 Et introíbo ad altáre Dei: * ad Deum, qui lætíficat iuventútem meam.
42:5 Confitébor tibi in cíthara, Deus, Deus meus: * quare tristis es, ánima mea? et quare contúrbas me?
42:6 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 42 [2]
42:1 Osądź mię, Boże, i rozstrzygnij sprawę moją wobec narodu nieświętego, * od człowieka niesprawiedliwego i zdradliwego wyrwij mię.
42:2 Bo Ty jesteś Bóg, moc moja: * czemuś mię odrzucił i czemu smutny chodzę, gdy mię trapi nieprzyjaciel?
42:3 Wyślij światłość Twoją i prawdę Twoją, * one mię prowadziły i wyprowadziły na górę świętą Twoją i do przybytków Twoich.
42:4 I przyjdę do ołtarza Bożego, * do Boga, który uwesela młodość moją.
42:5 Będę Cię wysławiał na cytrze, Boże, Boże mój: * czemuś smutna, duszo moja i czemu mię trwożysz?
42:6 Miej nadzieję w Bogu, albowiem będę Go jeszcze wysławiać, * zbawienie oblicza mego i Bóg mój.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 66 [3]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam iúdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 66 [3]
66:2 Niech się nad nami Bóg zmiłuje i błogosławi nam, * niech rozświeci nad nami oblicze swe i zlituje się nad nami.
66:3 Żebyśmy poznali na ziemi drogę Twoją, * między wszystkimi narodami zbawienie Twoje.
66:4 Niech Cię wysławiają narody, Boże, * niech Cię wysławiają narody wszystkie.
66:5 Niech się radują i weselą narody, * bo sądzisz ludy sprawiedliwie i narodami na ziemi kierujesz.
66:6 Niech Cię wysławiają narody, Boże, niech Cię wysławiają narody wszystkie: * ziemia dała swój owoc.
66:7 Niech nas błogosławi Bóg, Bóg nasz, niech nas błogosławi Bóg * i niech się Go boją wszystkie krańce ziemi.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Canticum Tobiæ [4]
Tob. 13:1-11
13:1 Magnus es, Dómine, in ætérnum, * et in ómnia sǽcula regnum tuum:
13:2 Quóniam tu flagéllas, et salvas: dedúcis ad ínferos, et redúcis: * et non est qui effúgiat manum tuam.
13:3 Confitémini Dómino, fílii Israël, * et in conspéctu géntium laudáte eum:
13:4 Quóniam ídeo dispérsit vos inter gentes, quæ ignórant eum, * ut vos enarrétis mirabília eius,
13:5 Et faciátis scire eos, * quia non est álius Deus omnípotens præter eum.
13:6 Ipse castigávit nos propter iniquitátes nostras: * et ipse salvábit nos propter misericórdiam suam.
13:7 Aspícite ergo quæ fecit nobíscum, et cum timóre et tremóre confitémini illi: * Regémque sæculórum exaltáte in opéribus vestris.
13:8 Ego autem in terra captivitátis meæ confitébor illi: * quóniam osténdit maiestátem suam in gentem peccatrícem.
13:9 Convertímini ítaque, peccatóres, et fácite iustítiam coram Deo, * credéntes quod fáciat vobíscum misericórdiam suam:
13:10 Ego autem, et ánima mea * in eo lætábimur.
13:11 Benedícite Dóminum, omnes elécti eius: * ágite dies lætítiæ, et confitémini illi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Kantyk Tobiasza [4]
Tb 13:1-11
13:1 Wielkiś jest, Panie, na wieki, * i na wszytkie wieki królestwo twoje:
13:2 Abowiem ty karzesz i zbawiasz: przywodzisz do piekła i zaś wywodzisz: * i nie masz, który by uszedł ręki twojej.
13:3 Wyznawajcie Panu, synowie Izrael, * a w oczach narodów chwalcie go:
13:4 Abowiem was dlatego rozproszył między narody, które go nie znają, * abyście wy opowiadali dziwy jego,
13:5 I przywiedli je do wiadomości, * że nie masz inszego Boga wszechmocnego oprócz niego.
13:6 On ci nas pokarał dla nieprawości naszej: * i on nas zbawi dla miłosierdzia swego.
13:7 Patrzcież tedy, co z nami uczynił, a z bojaźnią i ze drżeniem wyznawajcie mu: * A Króla Wieków wywyższajcie w uczynkach waszych.
13:8 A ja w ziemi niewolstwa mojego wyznawać mu będę: * że okazał majestat swój nad grzesznym ludem.
13:9 Nawróćcie się tedy grzesznicy a czyńcie sprawiedliwość przed Bogiem, * wierząc, że uczyni z wami miłosierdzie swoje:
13:10 A ja i dusza moja * będziem się w nim weselić.
13:11 Błogosławcie Pana wszyscy wybrani jego: * obchodźcie dni wesela i wyznawajcie mu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 134 [5]
134:1 Laudáte nomen Dómini, * laudáte, servi, Dóminum.
134:2 Qui statis in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri.
134:3 Laudáte Dóminum, quia bonus Dóminus: * psállite nómini eius, quóniam suáve.
134:4 Quóniam Iacob elégit sibi Dóminus, * Israël in possessiónem sibi.
134:5 Quia ego cognóvi quod magnus est Dóminus, * et Deus noster præ ómnibus diis.
134:6 Ómnia quæcúmque vóluit, Dóminus fecit in cælo, et in terra, * in mari, et in ómnibus abýssis.
134:7 Edúcens nubes ab extrémo terræ: * fúlgura in plúviam fecit.
134:8 Qui prodúcit ventos de thesáuris suis: * qui percússit primogénita Ægýpti ab hómine usque ad pecus.
134:9 Et misit signa, et prodígia in médio tui, Ægýpte: * in Pharaónem, et in omnes servos eius.
134:10 Qui percússit gentes multas: * et occídit reges fortes:
134:11 Sehon, regem Amorrhæórum, et Og, regem Basan, * et ómnia regna Chánaan.
134:12 Et dedit terram eórum hereditátem, * hereditátem Israël, pópulo suo.
134:13 Dómine, nomen tuum in ætérnum: * Dómine, memoriále tuum in generatiónem et generatiónem.
134:14 Quia iudicábit Dóminus pópulum suum: * et in servis suis deprecábitur.
134:15 Simulácra géntium argéntum, et aurum, * ópera mánuum hóminum.
134:16 Os habent, et non loquéntur: * óculos habent, et non vidébunt.
134:17 Aures habent, et non áudient: * neque enim est spíritus in ore ipsórum.
134:18 Símiles illis fiant qui fáciunt ea: * et omnes qui confídunt in eis.
134:19 Domus Israël, benedícite Dómino: * domus Aaron, benedícite Dómino.
134:20 Domus Levi, benedícite Dómino: * qui timétis Dóminum, benedícite Dómino.
134:21 Benedíctus Dóminus ex Sion, * qui hábitat in Ierúsalem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
Psalm 134 [5]
134:1 Chwalcie imię Pańskie, * chwalcie, słudzy, Pana.
134:2 Którzy stoicie w domu Pańskim * w przedsieniach domu Boga naszego.
134:3 Chwalcie Pana, bo dobry Pan, * śpiewajcie imieniu Jego, bo wdzięczne jest.
134:4 Albowiem Jakuba obrał sobie Pan, * Izraela na własność swoją.
134:5 Bom ja poznał, iż wielki jest Pan, * i Bóg nasz ponad wszystkie bogi.
134:6 Wszystko, co jeno chciał, uczynił Pan na niebie, na ziemi, * w morzu i we wszystkich przepaściach.
134:7 On wywodzi obłoki z krańców ziemi, * błyskawice na deszcz uczynił.
134:8 On wywodzi wiatry ze skarbców swoich, * On pobił pierworodne Egiptu od człowieka aż do bydlęcia.
134:9 I zesłał znaki i cuda wpośród ciebie, Egipcie, * na Faraona i na wszystkich sług jego.
134:10 On poraził wiele narodów * i pozabijał królów mocnych:
134:11 Sichona, króla Amorytów, i Oga, króla Baszanu, * i wszystkie królestwa Kanaanu.
134:12 I dał ziemię ich w dziedzictwo, * w dziedzictwo Izraelowi, ludowi swemu.
134:13 Panie, imię Twoje na wieki, * Panie, pamięć Twoja z pokolenia na pokolenie.
134:14 Bo Pan będzie sądził lud swój * i da się uprosić sługom swoim.
134:15 Bałwany pogańskie to srebro i złoto, * robota rąk ludzkich.
134:16 Usta mają a nie będą mówić, * oczy mają, a nie ujrzą.
134:17 Uszy mają, a nie usłyszą, * bo nie ma tchnienia w ustach ich.
134:18 Niech im będą podobni, którzy je czynią, * i wszyscy, którzy w nich ufają.
134:19 Domu Izraela, błogosławcie Panu: * domu Aarona, błogosławcie Panu.
134:20 Domu Lewiego, błogosławcie Panu: * którzy się boicie Pana, błogosławcie Panu.
134:21 Błogosławiony Pan z Syjonu, * który mieszka w Jeruzalem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
Rom 6:9-10
Christus resúrgens ex mórtuis iam non móritur, mors illi ultra non dominábitur. Quod enim mórtuus est peccáto, mórtuus est semel: quod autem vivit, vivit Deo.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Auróra cælum púrpurat,
Æther resúltat láudibus,
Mundus triúmphans iúbilat,
Horrens avérnus ínfremit:
Rex ille dum fortíssimus
De mortis inférno specu
Patrum senátum líberum
Edúcit ad vitæ iubar.
Cuius sepúlcrum plúrimo
Custóde signábat lapis,
Victor triúmphat, et suo
Mortem sepúlcro fúnerat.
Sat fúneri, sat lácrimis,
Sat est datum dolóribus:
Surréxit exstínctor necis,
Clamat corúscans Ángelus.
Ut sis perénne méntibus
Paschále, Iesu, gáudium,
A morte dira críminum
Vitæ renátos líbera.
Deo Patri sit glória,
Et Fílio, qui a mórtuis
Surréxit, ac Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
℣. In resurrectióne tua, Christe, allelúia.
℟. Cæli et terra læténtur, allelúia.
|
Kapitulum Hymn Wers {z Psałterza według dnia}
Rz 6:9-10
Wiedząc, że Chrystus powstawszy z martwych, więcéj nie umiera, śmierć mu więcéj panować nie będzie. Bo iż umarł, grzechowi raz umarł, a iż żywie, żywie Bogu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Od zorzy porannej różowi się niebo,
Przestworza rozbrzmiewają chwałą,
Świat raduje się w triumfie,
Zgrzyta piekło przerażone:
Podczas, gdy Król ów przemożny,
Z podziemnej otchłani śmierci
Uwolniony zastęp ojców
Wyprowadza na światło żywota.
Grób jego pod liczną strażą
Zamykał kamień opieczętowany,
Lecz zwycięzca triumfuje i we własnym
Grobie śmierć grzebie.
Dość żałoby, dość łez,
Dość jest boleści:
Powstał pokonawca śmierci,
Woła anioł jaśniejący.
Abyś sercom naszym mógł być bezustanną
Radością wielkanocną, Jezu:
Uwolnij nas odrodzonych na żywot
Od strasznej śmierci grzechów.
Bogu Ojcu niech będzie chwała
I Synowi, który powstał z martwych,
I Pocieszycielowi
Po nieskończone wieki.
Amen.
℣. Ze zmartwychwstania twego, Chryste, alleluja.
℟. Niebo i ziemia weselą się, alleluja.
|
Canticum: Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Eúntes in mundum, * docéte omnes gentes, baptizántes eos in nómine Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti, allelúia.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus ✠ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Eúntes in mundum, docéte omnes gentes, baptizántes eos in nómine Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti, allelúia.
|
Kantyk: Benedictus {Antyfona z Temporału}
Ant. Idźcie w świat, * nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, alleluja.
Pieśń Zachariasza
Łk 1:68-79
1:68 Błogosławiony ✠ Pan, Bóg Izraelski: * iż nawiedził i uczynił odkupienie ludu swego.
1:69 I podniósł róg zbawienia nam: * w domu Dawida, służebnika swego.
1:70 Jako mówił przez usta świętych, * którzy od wieku są, proroków swoich.
1:71 Wybawienie od nieprzyjaciół naszych, * i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.
1:72 Aby uczynił miłosierdzie z ojcy naszymi: * i wspamiętał na testament swój święty.
1:73 Przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, * że nam dać miał:
1:74 Iżbyśmy, wybawieni z ręki nieprzyjaciół naszych, * bez bojaźni mu służyli.
1:75 W świętobliwości i w sprawiedliwości przed nim, * po wszystkie dni nasze.
1:76 A ty dzieciątko, prorokiem Najwyższego będziesz nazwane: * bo uprzedzisz przed oblicznością Pańską, abyś gotował drogi jego:
1:77 Iżbyś dał naukę zbawienia ludowi jego: * na odpuszczenie grzechów ich:
1:78 Dla wnętrzności miłosierdzia Boga naszego: * przez które nawiedził nas Wschód z wysokości:
1:79 Aby zaświecił tym, którzy w ciemności i w cieniu śmierci siedzą: * ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Idźcie w świat, nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, alleluja.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui in Fílii tui humilitáte iacéntem mundum erexísti: fidélibus tuis perpétuam concéde lætítiam; ut, quos perpétuæ mortis eripuísti cásibus, gáudiis fácias pérfrui sempitérnis.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Commemoratio S. Aniceti Papæ et Martyris
Ant. Fíliæ Ierúsalem, veníte et vidéte Mártyres cum corónis, quibus coronávit eos Dóminus in die solemnitátis et lætítiæ, allelúia, allelúia.
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini, allelúia.
℟. Mors Sanctórum eius, allelúia.
Orémus.
Gregem tuum, Pastor ætérne, placátus inténde: et per beátum Anicétum Mártyrem tuum atque Summum Pontíficem perpétua protectióne custódi; quem totíus Ecclésiæ præstitísti esse pastórem.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś przez uniżenie się Syna swego świat upadły podźwignął, napełnij wiernych Twoich nieustannem weselem, aby ci, których od wiecznej śmierci wyrwałeś, wiekuistego szczęścia dostąpili.
Przez tegoż naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Wspominamy Św. Aniceta Papieża i Męczennika
Ant. Córki Jerozolimskie, przyjdźcie, a obaczcie męczenników z wieńcami, któremi Pan przyozdobił ich w dzień uroczysty i radosny, alleluja, alleluja.
℣. Cenna jest w oczach Pana, alleluja.
℟. Śmierć świętych Jego, alleluja.
Módlmy się.
Wiekuisty Pasterzu, wejrzyj łaskawie na Swoją trzodę i otocz ją nieustanną opieką za przyczyną świętego Aniceta Twojego Męczennika i Papieża, którego ustanowiłeś pasterzem całego Kościoła.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|